Słońce

Dla anonimka

anime/manga - Kuroko no Basket 
paring - aokise, haikise



Na aksamitnym błękicie jaśnieje słoneczny krąg, oderwany od rzeczywistości,  monotonnej barwy, olśniewa swym ciepłym blaskiem. Jak to słońce, ty jaśniejesz wśród tłumu, nudnej masy pozbawionej jakiejkolwiek ciekawej historii zapisanej w matowych oczach. I jak to słońce doprowadzasz do szaleństwa swą niezbędnością w mym życiu. Irytujący, doskonały tworze o oczach, niczym wyrwane słońcu kryształy w których to zaklęto całe ciepło tej pięknej gwiazdy. Powiedz mi, dlaczego te pełne żaru oczęta spoglądają w stronę nic nie wartego stworzenia, nie doceniającego twej gorącej tarczy? Co w nim lepszego?

Zabawne, ja, jakby księżyc niepokorny, jedynie ja doceniam twe prawdziwe piękno. Lata mijają, nienawistna rywalizacja zmienia się w symbiozę, naznaczoną dozą goryczy zazdrości. Kiedy mnie zauważysz, Ryota?

Uśmiechasz się przez łzy, gdy bezczelny gnojek z mentalnością czternastolatka rani twą delikatną duszyczkę, jesteś masochistą? Mogłeś powiedzieć, zaspokoiłbym twoje potrzeby i nie pozwolił by dłonie tej gwiazdy o niewinnym obliczu paliły moją skórę w opustoszałej pachnącej potem szatni. By wypełniło nie rozpalone ciało, by twoja skóra pozostała bez skazy. Skrzywdziłbym cię, wtedy byś mnie pokochał? Jak kochasz jego? Równie bezwarunkowo?

Nie? To powiedz mi, w czym gorszy jestem od Daikiego, co zrobiłem źle jako gówniarz?

Czy możliwe jest by słońce i księżyc, goniące się przez tysiąclecia po sklepieniu, kiedyś dosięgły swych dłoni? By słońce zechciało zespolić się z księżycem?


Spieprzyłam~
Ale serio, no... To był trudny shot/miniaturka do wykonania. Nie wiem jakim cudem mi się to w ogóle udało... Cud, kuźwa... 
Em, no. Mimo wszystko mam nadzieję, że podobało się to coś...